Lekcja 25:Obliczenia związane z datą

  Funkcje daty i czasu:
Za pomocą tych funkcji można analizować dane typu data i czas oraz tworzyć formuły.
Można także na nich dokonywać operacji arytmetycznych.
Zad.dom:
                             

Lekcja 22,23,24: Praca w arkuszu kalkulacyjnym

adres względny- blokowanie adres kolumny albo adres wiersza
adresowanie bezwzględne - blokowanie adresu np. $E$13
adresowanie mieszane --> bezwzględne + względne

Arkusz kalkulacyjny.Arkusz kalkulacyjny to grupa programów służąca do matematycznych obliczeń.
przykładowe Microsoft Excel

Microsoft Excel-arkusz kalkulacyjny produkowany przez firmę Microsoft dla systemów Windows i MacOS. Pierwsza wersja programu przeznaczona dla Windows trafiła na rynek w roku 1987 i stała się przebojem. Postępujący sukces rynkowy programu sprawił, że w roku 1993 programy pakietu Microsoft Office zostały przeprojektowane tak, by przypominać wyglądem arkusz Excel. Od wersji 5 wydanej w 1993 program zawiera wbudowany język Visual Basic. Od wersji 4.0 dostępny w wersji polskiej.

Zastosowanie:

Aplikacja jest powszechnie używana w firmach i instytucjach, a także przez użytkowników domowych. Jej główne zastosowanie to dokonywanie obliczeń (np. wydatków) zestawionych w formie tabelarycznej. W tym użyciu mają zastosowanie liczne funkcje matematyczne, finansowe i bazodanowe dostępne w programie.

Przykładowe zadanie wykonane w czasie lekcji:





                                                                                             

Lekcja 20,21:Tworzenie tabel i wizytówek ( +praca z szablonami)

Przykład tabeli :


Przykład szablonu w tym wypadku zaproszenia :

Lekcja 19:Operacje na tekście

1.CECHY PUBLIKACJI

 Pierwsza strona powinna wyglądać inaczej niż pozostałe. Aby automatycznie przerzucić dalszą część tekstu na kolejną stronę:

      —  ustaw kursor na początku pierwszego akapitu;

      —  wstaw znak podziału strony (zostanie wstawiony niewidoczny znak tego samego typu, jak Enter).

      Aby ustawić pierwszą stronę jako tytułową:

      —  przejdź do ustawień formatu dokumentu;

      —  zaznacz opcję odmiennych ustawień pierwszej strony.

2.   Zazwyczaj w książkach strony parzyste i nieparzyste (lewe, prawe) wyglądają inaczej. Na przykład numer strony raz jest po lewej, raz po prawej. Aby włączyć rozróżnianie stron parzystych i nieparzystych:

      —  przejdź do ustawień formatu dokumentu;

      —  zaznacz opcję lustrzanego ustawienia stron;

      —  zaznacz opcję odmiennych ustawień stron parzystych i nieparzystych.

3.   Chcąc zszyć lub skleić kartki wydrukowanej książki, trzeba zostawić więcej miejsca z tej strony, gdzie wypadnie grzbiet książki. Gdy włączone jest rozróżnianie parzystych i nieparzystych, zamiast marginesu prawe i lewego, mówimy o marginesie wewnętrznymi zewnętrznym. Aby dodać szerszy margines na oprawę:

      —  przejdź do ustawień formatu dokumentu;

      —  na karcie ustawień szerokości marginesów ustaw wewnętrzny na 4 cm, zewnętrzny na 2 cm lub (zależnie od programu) dodaj margines na oprawę.

4.   Stopka i nagłówek są to elementy strony, który edytuje się raz, na którejkolwiek stronie, a pojawiają się na wszystkich innych. Numerów stron nie możemy wstawiać ręcznie, edytor musi automatycznie je generować na podstawie aktualnego podziału tekstu na strony i wstawiać odpowiednie liczby. Aby ustawić automatyczne numerowanie stron parzystych:

      —  przejdź do jakiekolwiek strony parzystej;

      —  ustaw kursor w stopce i włącz wyrównywanie do lewej;

      —  w menu znajdź polecenie „Wstaw numer strony” i użyj go;

            Wykonaj to samo dla stron nieparzystych ale tak, by numer wypadł po prawej. Aby zakończyć edycję stopki czy nagłówka, kliknij dwukrotnie gdziekolwiek w tekście wewnątrz strony

5.   W nagłówku stron parzystych umieść na środku nazwisko i imię autora pracy kolorem błękitnym. W nagłówku stron nieparzystych na środku wpisz tytuł pracy kolorem pomarańczowym.

6.   Jeżeli w pewnej części dokumentu chcesz podzielić tekst na inną liczbę kolumn niż w pozostałej części, konieczne jest podzielenie dokumentu na sekcje. Aby dokonać takiego podziału:

      —  przejdź na przykład do strony 2;

      —  ustaw kursor na początku pierwszego akapitu na tej stronie;

      —  wstaw podział sekcji (podczas tej operacji można wybrać rodzaj podziału);

      —  identycznie zrób na przykład na stronie 9;

7.   Błędem jest, gdy pojedynczy wiersz akapitu pozostaje na końcu strony (wdowa), jak również gdy ostatni wiersz akapitu przenoszony jest na nową stronę (sierota). Aby zapobiec takim przypadkom:

      —  przejdź do opcji formatowania akapitu i włącz kontrolę sierot i wdów.

Lekcja 18:Praca z edytorem tekstu cd.

Edytor tekstu – program komputerowy ukierunkowany zasadniczo na samo wprowadzanie lub edycję tekstu, a nie na nadawanie mu zaawansowanych cech formatowania (do czego służy procesor tekstu). W zależności od zastosowań, edytory tekstu nie mają w ogóle możliwości zajmowania się wyglądem i formatowaniem tekstu, skupiając się tylko na wprowadzaniu samych znaków, lub też mają te możliwości bardzo ograniczone.

Edytory tekstu, podobnie jak programy wielu innych kategorii, mogą być zarówno proste (posiadający funkcje podstawowe, wystarczające do napisania zwykłego tekstu), jak i skomplikowane (umożliwiający operacje blokowe, podświetlanie składni, makra itp.). Przykładowymi edytorami tekstu w środowisku Unix są vi oraz napisany przez Richarda Stallmana Emacs, natomiast jednym z zaawansowanych edytorów pracujących w trybie znakowym dla DOS jest Aurora.